Michał Mizera

Doktor nauk humanistycznych, polonista, teatrolog, europeista (wszystkie kierunki ukończone na UJ), adiunkt w Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza oraz na Wydziale „Artes Liberales” UW, gościnnie wykładał i wykłada w Instytucie Filologii Klasycznej oraz Instytucie Anglistyki UW, krytyk teatralny i eseista. Publikował m. in. w „Dialogu”, „Teatrze”, „Tygodniku Powszechnym”, „Ruchu Muzycznym”, „Performerze” i „Pulsie Biznesu”. Organizator festiwali („Dedykacje” i „Dramaty narodów” w Krakowie, „Gorzkie żale” w Warszawie, „Pępek świata” w Zakopanem), wypraw teatralnych i obozów naukowo-artystycznych w cyklu „Rzeczpospolita mniej znana”. Kurator wystaw (krakowski Pałac Sztuki, Muzeum Teatralne w Krakowie, Muzeum Teatralne w Warszawie, Teatr Nowy im. Kazimierza Dejmka w Łodzi). W latach 2014-2015 pełnomocnik Włodzimierza Staniewskiego ds. naukowych w Ośrodku Praktyk Teatralnych „Gardzienice”. Pracuje z młodzieżą wybitnie uzdolnioną i nauczycielami w programach Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci. Pomysłodawca i autor programu „Szkoły lusławickiej” w Europejskim Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego poświęconej problematyce reformacji. Współautor programu „Inspiratorium” dla nauczycieli z całej Polski, poświęconego pracy z uczniem wybitnie uzdolnionym. W jego opracowaniu nakładem PIW w 2018 roku ukazały się molierowskie przekłady Bohdana Korzeniewskiego. Z wiekiem dziwaczeje i zajmuje się zbieractwem teatralnych (i nie tylko) pamiątek oraz teatralną (i nie tylko) globtroterką. Nadal umie wchodzić na spektakle.