Reżyser teatralny i filmowy, pisarz, autor sztuk. Urodził się w 1946 roku w Warszawie. Absolwent (1972)  Wydziału Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi. Jeden  z najbardziej popularnych polskich reżyserów, który ma na swoim koncie ponad kilkadziesiąt realizacji, począwszy od teatralnych spektakli według Thomasa Bernharda, Sławomira Mrożka i Witolda Gombrowicza, poprzez przedstawienia dla dzieci, a skończywszy na telewizyjnym sitcomie „Miodowe lata”. Jako reżysera Wojtyszkę interesuje przede wszystkim literatura sceniczna, głównie XX wieku, której wyróżnikiem jest m.in. inteligentny humor. Takie są też najbardziej znane przedstawienia reżysera przygotowane w teatrze, m.in. „Ławeczka” Aleksandra Gelmana (Teatr Powszechny w Warszawie, 1986), „Tamara” Johna Krizanca (Teatr Studio w Warszawie, 1990), „Shirley Valentine” Willy Russela, wielki przebój z Krystyną Jandą (Teatr Powszechny w Warszawie, 1990). Do jednej z jego najciekawszych inscenizacji należy „Garderobiany” Ronalda Harwooda z wrocławskiego Teatru Polskiego (1990). Maciej Wojtyszko jest także dramatopisarzem, autorem kilkunastu sztuk teatralnych. Do jego najbardziej znanych dramatów należą:  „Semiramida” (prapremiera w Teatrze Współczesnym w Warszawie w reżyserii Erwina Axera, 1996), „Wznowienie”( w Teatrze Starym w Krakowie 1995), „Żelazna konstrukcja” (prapremiera w Teatrze Powszechnym w Warszawie w reżyserii Wojtyszki, 1998) oraz „Bułhakow” (prapremiera w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie w reżyserii autora, 2002). Spektakl zrealizowany w 2002 roku na scenie Teatru im. Słowackiego został później zarejestrowany dla telewizji (2009). W swoim dorobku Wojtyszko ma także liczne spektakle dla młodych widzów. Do wielu przedstawień dla dzieci i młodzieży przygotowywał scenariusze i pisał teksty piosenek. Jest autorem znanych książek dla dzieci, m.in. „Bromba i inni”, „Saga rodu Klaptunów”, „Tajemnica szyfru Marabuta”. Ponadto Maciej Wojtyszko reżyserował popularny sitcom „Miodowe lata” (1998-2003), który w przeciwieństwie do innych tego typu telewizyjnych produkcji, nagrywany był na teatralnej scenie z udziałem publiczności. Poza tym był reżyserem wielu innych telewizyjnych seriali, m.in. „Miasteczka” (2000-2001), „Pensjonatu pod Różą” (2004-2006) i „Doręczyciela” (2008). Jest reżyserem filmów fabularnych ”Synteza”, „Tajemnica szyfru Marabuta”, „Święty interes” i „Ogród Luizy”.  Otrzymał w roku 2018 nominację do nagrody im Jana Kiepury w kategorii „najlepszy reżyser operowy” za premierowe wystawienie opery Michała Dobrzyńskiego „Tango” w Warszawskiej Operze Kameralnej. Ostatnia jego prace to  sztuka jego autorstwa i w jego reżyserii opwiadająca o spotkaniach Gombrowicza ,Miłosza i Herberta „Deprawator”-w Teatrze Polskim w Warszawie oraz również autorski spektakl „Baron Munchausen dla dorosłych” w Teatrze Narodowym w Warszawie. Laureat kilkudziesięciu nagród i odznaczeń teatralnych i filmowych. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2003) i Krzyżem Oficerskim Odrodzenia Polski (2011), Kawaler Orderu Uśmiechu.

Autor brał udział w edycji:
2. edycja (1995/1996)